ويروس پاروا در سگها

ويروس پاروا يکي از بيشترين و مهمترين ويروسهايي است که در دينا سلامت سگها را تهديد مي کند. اين ويروس موجب التهاب و زخم در روده و ايجاد اسهال شديد در سگ مبتلا مي شود. اين اسهال مي تواند خوني باشد و به شدت جان حيوان را تهديد مي کند. متأسفانه هيچ درمان موثري براي مقابله با اين ويروس وجود ندارد و تنها مي توان با واکسيناسيون تا درصد بالايي از مبتلا شدن حيوان جلوگيري نمود. اگرچه هنوز هم سگهايي با وجود واکسينه شدن درگير مي شوند.

▪ شناسايي اين ويروس:
پاروا ويروس ، ويروسي است کاملاً سرسخت ، بادوام ، مقاوم و پايدار. اين ويروس مي تواند براي مدتهاي طولاني بر روي زمين ، غذا و ساير لوازم زنده بماند. فرش و قاليچه ها جهت ضدعفوني کردن بسيار دشوارند. حتي اين ويروس مي تواند از طريق حشرات و جانواران موذي مانند سوسکها منتقل شود. اين ويروس حتي در مقابل اسيد فنيک و حرارت مقاوم است. تنها مي توان با وايتکس مخلوط با آب ( به نسبت ۱ به ۲۰) اين ويروس را غير فعال کرد ، نور مستقيم آفتاب نيز موجب کشتن اين ويروس مي شود. اگرچه حدود يک تا دو هفته طول مي کشد تا علائم بيماري در حيوان ظاهر شود ، علائم اين ويروس از روز سوم در مدفوع قابل مشاهده است. اين بدان معناست که حتي سگي با ظاهري کاملاً سالم مي تواند ناقل اين ويروس به منزل شما باشد.

▪ علائم ويروس پاروا:
جالب توجه است که اين ويروس مي تواند کاملاً مخفي باشد و يا با علائم کشنده همراه باشد که اين نشانه ها به چها عامل بستگي دارد:
۱) سن سگ مبتلا
۲) جثه حيوان
۳) وجود پادتن در بدن حيوان
۴) نژاد حيوان درگير
معمولاً توله سگها پادتن را توسط شير مادر (آغوز) دريافت مي کنند و حتي اگر در محيط آلوده قرار گيرند به ندرت تا ۱۴-۲۰ هفتگي درگير مي شوند اما به محض اينکه مدت پادتن آنها به انتها برسد مبتلا مي شوند. معمولاً توله هاي بالاي ۶ ماه به اين بيماري مقاومند و تنها به يک اسهال زود گذر مبتلا مي شوند و معمولاً بعد از سن ۲-۱ سالگي آنقدر اين بيماري کمرنگ و زود گذر مي شود که حتي صاحب حيوان متوجه نخواهد شد. بدون هيچ دليل علمي معمولاً نژادهاي دوبرمن (Doberman) ، رتوايلر (Rottweiler) و پيت بول تريرآمريکايي (American Pit Bull Terrier) بيشتر درگير اين بيماري مي شوند. معمول ترين فرم اين ويروس التهاب و عفونت روده کوچک است که با ناراحتي ، افسردگي ، استفراق و کم شدن آب بدن حيوان همراه است. برخي توله ها به محض بروز اسهال مي ميرند و برخي ديگر بين ۶-۴ روز مقاومت مي کنند. آنهايي که تا ۸ روز دوام بياورند معمولاً زنده مي مانند. از بين رفتن سلولهاي خوني و زخم شدن روده حيوان باعث بوجود آمدن عفونت هاي باکتريايي ثانوي مي شود. بايد توجه داشت که بسياري ديگر از باکتريها و ويروسها مي توانند موجب اسهال خوني شوند و حتماً هر اسهال خوني مبني بر ويروس پاروا نمي باشد.

▪ راه تشخيص:
شما مي توانيد تنها از طريق کيت هاي مخصوص اين ويروس به بيماري پي ببريد.

▪ درمان:
درمان اين ويروس مي تواند با جبران آب از دست رفته از رگها که به دليل اسهال صورت گرفته انجام پذيرد ( استفاده از سرم رينگر بهمراه بي کربنات). در روز اول ۴۰-۱۰ ميلي ليتر براي هر ۴۵۴ گرم وزن بدن که در روزهاي بعد مقدار آن کمتر مي شود. به محض جبران کمبود آب مي توان از سرم هاي غذايي زير پوست حيوان تزريق نمود. ما همچنين از دارو براي آرام نمودن التهاب روده حيوان استفاده مي کنيم مانند مترو کلروپراميد (۲.۵-۱ ميلي گرم ۴-۳ بار در روز). معمولاً در ابتدا در سگهاي بالغ يک تب زود گذر اتفاق مي افتد که اين امر در توله ها برعکس مي باشد و حرارت بدنشان کم مي شود و اين توله ها به گرماي محيطي بيشتري احتياج دارند. به محض اينکه سگ بتواند مايعات مصرف کند مي توان به او داروي pyrantel pamoate خوراند. برخي از دامپزشکان نيز براي کاهش درد حيوان از butorphanol tartrate استفاده مي کنند. اگر توله بصورت ثابت شروع به خوردن غذا به ميزان کم کند و يا دم خود را تکان دهد نشانه بهبودي است. با وجود اين بسياري از توله ها جان سالم به در نمي برند.

▪ مصونيت از اين ويروس:
امروزه انواع مختلفي از واکسن ها که ويروس زنده و ضعيف شده پاروا را شامل مي شوند در بازار موجود است. اکثراً واکسنهايي که قبل از اتمام پادتن در بدن حيوان تزريق مي شوند اثر نمي کنند. معمولاً واکسنها در دو مرحله ۱۴-۱۲ هفتگي و ۱۸ هفتگي تکرار مي شود.