آیا تمامی سگ ها شناگران ماهری هستند ؟ تمامی سگها پارس می کنند، تمامی سگها علاقه به جویدن و کندن دارند … تمامی سگها قادرند ترس و وحشت را حس کنند ….تمامی سگها می توانند شنا کنند. اینها تمام برخی از واقعیتها و استدلال های غلطی است که صاحبان سگ باور دارند. کدام حقیقت و کدام اشتباه است. همه سگها پارس نمی کنند فقط نژاد باسنجی است که یک نوع غرغر خاص و صدای ناله از خود در می آورد و این نژاد هرگز پارس نمی کند. بعضی از نژادها در خوردن حریص و برخی پر افاده بوده و وقتی صاحبانشان برای آنها غذا می آورند رویشان را بر می گردانند. سگها شناگرهای ماهری می باشند و حتی دست و پا زدن در شنا از روی نحوه شنا کردن سگ ها ساخته شده است. سگها ، هم بازیهای خوبی در استخر و دریاچه هستند. این حیوانات زندگی های بیشماری را از غرق شدن نجات داده اند. متاسفانه همه سگها نمی توانند شنا کنند. رتریور ها می بایست شناگرهای ماهری مانند اردک ها باشند اما باور کنید یا نه ، گلدن رترویور علی رغم آنکه یک سگ خانواده شناخته شده است شناگر خوبی است. سگهایی که از یک نژاد هستند نه تنها از نظر ظاهر و خلق و خو با هم تفاوت دارند بلکه از نظر توانایی و استعداد ها نیز بایکدیگر متفاوتند.
برخی از نژادها استعداد خوبی در شنا کردن دارند. نژادهای رتریور ، سگهای اسپانیش واتر ، آیریش واتر اسپانیل و ستر ، نیو فاند لند ، واتر داگ پرتقالی برخی از نژادهایی هستن که توانایی شنا کردن در آب را دارند. پاهای برخی از این نژادها همانند پرنده های آبی پره دار می باشد و یاد دادن شنا به این نژاها مورد نیاز نمی باشد. این نوع سگها برای صاحبانی پر انرژیی که علاقه به آبتنی و شنا کردن دارند بسیار مناسب می باشند.
در برخی از نژادها شنا کردن برایشان مشکل بوده و با ساختار بدنی آنها جور در نمی آید. نژادهی عروسکی با پاهای کوتاه شنا کردن برایشان مشکل خواهد بود و نمی توانند سر خود را بیرون از آب نگاه دارند. برخی از نژادهای سنگین وزن همانند کیسه سنگ حتی در آب های کم عمق به راحتی غرق می شوند. شنا کردن برای نژادهای بولداگ ، داشهوند ، باست هاند ، پاگ ، کرگی ، گریهاند ، اسکاتیش و باستن تریر بسیار مشکل می باشد. گرچه سگ می تواند شنا کند اما ممکن است از لحاظ پزشکی برایش درست نباشد ، مثلاً ممکن است یک مالتیز قادر به شنا کردن باشد اما بخاطر راشیتیسم و ورم مفاصلی که در این نژاد شایع است، حتی شنا کردن در یک استخر با آب گرم هم ممکن است برای این نژاد ایده مناسبی نباشد.
شما از کجا می توانید تشخیص دهید که یک سگ قادر به شنا کردن است یا خیر؟ همه سگها رابطه خوبی با آب ندارند اما همانند انسانها بر حسب غریزه وقتی که در آب پر عمق قرار می گیرند دست و پا می زنند. قسمت جالب آن زمانی است که وقتی که سگ دیوانه وار دست و پا می زند و از پاهای جلوئی خود کمک می گیرد تا از زیر آب بیرون آید. جلیقه نجات می تواند جان سگ را از غرق شدن نجات دهد. سگی که شنا کردن را نمی داند ، وقتی که دورن آب می افتد نمی تواند بخوبی دست و پا بزند. خستگی ، افت حرارت بدن ضربه هایی که از تکان خوردن سر سگ توسط دست و پا زدن مکرر بوجود می آید می تواند باعث غرق شدن او شود.
کلمه “واتر (آب)” در اسم نژاد سگ نشان دهنده آن است که صاحب سگ به سختی او را در بیرون از آب نگه می داشته و سگ تمایل بسیاری به پریدن درون آب داشته است. به گفته یکی از صاحبان سگ ، نژادهایی که علاقه بسیاری به آب دارند انتخاب بسیار خوبی برای ماهیگیری ، تفریحات آبی ، قایقرانی و کشیترانی می باشند. بهر حال سگها موجودات باهوشی هستند. همانطور که می توان به آنها حقه و فوت و فن کارها را یاد داد پس همانطور نیز می توان آنها را به آب انس داده و از آنها شناگران خوبی ساخت ، و تنها روش آن ساختن اعتماد و اطمینان در آنها می باشد. به این شکل که او را کم کم با آب آشنا کنید ، انداختن سگ در آب و اجبار کردن او برای شنا کردن هرگز ایده خوبی نمی باشد. بهترین زمان برای آموزش شنا به سگ زمانی است که توله باشد زیرا در این سن کنترل پذیر می باشند.
هنوز دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.